Kocham wiosnę. Miłością niczym nie skażoną. Kocham ją za wszystko co oferuje. Za piękne słońce, pierwsze ciepłe dni, kiełkującą trawę, kwitnące drzewa. Za zapach, który, jak dla mnie, mógłby się wiecznie unosić w powietrzu. Za ogólnie panującą radość, tak jakby cały świat na nowo budził się do życia. A przede
Kolejny dzień mojego życia. Pierwszy kolejnego roku. Roku symbolicznie przełomowego. Roku , który zmienił pierwszą cyfrę mojego wieku. Zabrał bezpowrotnie. Cyfrę, która towarzyszyła mi przez 10 lat. Pięknych lat, które wiele zmieniły w moim życiu, wiele mnie nauczyły, podarowały wiele wyjątkowych chwil, postawiły na mojej drodze wiele cudownych ludzi, a
Wiosna, a szczególnie jej początek, wywołuje we mnie stan bliżej nieokreślony. Stan, który w wielu aspektach przypomina fazę maniakalną. Działam napędzona niczym króliczek Duracell. Po prostu nie mogę się zatrzymać. Chcę więcej i więcej, dalej i dalej. I o ile zazwyczaj w planowaniu jestem mistrzem robienia najdłuższych list i odkładania
Muszę się do czegoś przyznać… …coraz bardziej lubię moją małą dziewczynkę (a w zasadzie już nie taką małą) w sukieneczkach, z kucykami i spineczkami na głowie. Wreszcie w pełni cieszę się ze wszystkich uroków posiadania córki. A pomyśleć, że kiedyś marzyłam o chłopcu… I komu ja bym szyła te wszystkie
Byłam obok i patrzyłam. Patrzyłam na Twój strach, ból i łzy. Jedyne co mogłam zrobić, to trzymać Cię za rękę, przytulać i mówić, że wszystko będzie dobrze, mimo iż sama się bałam i łzy czasami same napływały mi do oczu. Ty bałaś się tego co nieznane, ja bałam się, bo
