Jak już niedawno pisałam, ostatnio wpadłam w szał szycia sukienek. Póki co tylko dla Melushki, ale być może rozwinę się w temacie i zacznę też szyć dla siebie. Chociaż przyznam szczerze, że ze względu na brak miłości do swoich nóg, nie lubię chodzić w sukienkach. No chyba, że w tych
Kocham wiosnę. Miłością niczym nie skażoną. Kocham ją za wszystko co oferuje. Za piękne słońce, pierwsze ciepłe dni, kiełkującą trawę, kwitnące drzewa. Za zapach, który, jak dla mnie, mógłby się wiecznie unosić w powietrzu. Za ogólnie panującą radość, tak jakby cały świat na nowo budził się do życia. A przede
Muszę się do czegoś przyznać… …coraz bardziej lubię moją małą dziewczynkę (a w zasadzie już nie taką małą) w sukieneczkach, z kucykami i spineczkami na głowie. Wreszcie w pełni cieszę się ze wszystkich uroków posiadania córki. A pomyśleć, że kiedyś marzyłam o chłopcu… I komu ja bym szyła te wszystkie
Melushka już od jakiegoś czasu, ku mojemu niepocieszeniu, gustuje w ubraniach z bajkowymi postaciami. Dlatego też za każdym razem gdy idziemy na zakupy, czego ostatnio unikam jak ognia, oczy aż jej się świecą na widok Myszki Mickey, czy Świnki Peppy. Nie wspominając już o Krainie lodu, czy Maszy. Oczywiście po
Odkąd pamiętam, zawsze marzyłam o tiulowej spódniczce. Takiej co to tylko baleriny miały szczęście posiadać. Powiem Wam w sekrecie, że będąc małą dziewczynką chciałam nawet zostać jedną z nich. Kojarzyły mi się z księżniczkami, lekkimi, delikatnymi i pełnymi wdzięku. A chyba każda z nas, kobiet, choć raz miała takie marzenie.
